Toen ik vluchtte, dacht ik niet aan het zoeken van geluk.
Toen ik vluchtte, dacht ik niet aan het brengen van geluk.
Toen ik vluchtte, zag ik mezelf niet als vluchteling.
Dat kwam later pas.
Toen ik vluchtte, wilde ik alleen maar weg.
Naar een plek waar ik even weer kon slapen.
Zonder angst.
Nadat ik gevlucht was, duurde het nog heel lang voordat ik kon slapen.
Nu, nu slaap ik.
Soms echter niet.
When I fled, I did not think of seeking happiness.
When I fled, I did not think of bringing happiness.
When I fled, I did not see myself as a refugee.
That came later.
When I fled, I just wanted out.
To a place where I could sleep again.
Without fear.
After I fled, it took a long time before I could sleep.
Now, now I sleep.
But sometimes I don’t.
